عزیزدلهای سائلان! امید سوخته دلان !
خطاکاریم و روسیاه اما امیدمان به جود و کرمت است ...
معبودا! بیش از پیش دستگیرمان باش تا بی تو به هیچ وادی قدم ننهیم
بی نامت لب به سخن نگشاییم و جز حق نگوییم
بی ذکرت دمی را سپری نکنیم
گر خواستیم فریب دشمن درون نفس،
یا دشمن برون شیطان را بخوریم
دستمان را محکم تر از قبل بگیر
و به جاذبه ی احسانت مجذوب کن
روانمان را به حقایق معرفتت بیارای...